Tüketim ödüncü sözleşmesinde ödünç alanın ödeme güçsüzlüğü ve bu güçsüzlüğün yarattığı hukuki sonuçlar

Abstract

Ödünç verenin, bir miktar paranın ya da mislî bir eşyanın mülkiyetini ödünç alana devretmeyi, ödünç alanın da aynı nitelik ve miktardaki para veya eşyayı ödünç verene geri vermeyi üstlendiği sözleşme şeklinde tanımlanabilecek olan tüketim ödüncü sözleşmelerinde, ödünç alanın ödeme gücü ayrı bir öneme sahiptir. Öyle ki, Türk Borçlar Kanunu ödeme güçsüzlüğüne düşen ödünç alan karşısındaki ödünç verene, belirli şartların gerçekleşmesi hâlinde sözleşme ile bağlı kalmaktan kurtulma imkânı tanımıştır. Bu çalışma ile, özellikle ödünç alanın ödeme güçsüzlüğü içinde olduğuna işaret eden özel durumların belirlenmesi ve ödünç alanın ödeme güçsüzlüğüne düşmesinin hukukî sonuçlarının ortaya konulması amaçlanmaktadır.

The solvency of the borrower has a special importance in terms of loan for consumption which can be defined as a contract whereby the lender undertakes to transfer the ownership of a sum of money or of other fungible goods to the borrower, who in return undertakes to return objects of the same quantity and quality to him. In fact, the Turkish Code of Obligations recognizes to the lender against the borrower who becomes insolvent, the opportunity of withdrawing from the contract in case of realization of certain conditions. This essay is aimed to present the circumstances indicating the insolvency of the borrower and also the legal consequences of this insolvency.