Banka kredi kartı hamilllerinden yıllık kart ücreti alınmasına ilişkin sözleşme hükmünün yargısal denetimi

Abstract

Bankalarin, genel işlem şartlarina dayalı olarak yaptigi kredi karti sozleşmeleri uyarinca kart hamillerinden yillik kart ucreti talep etmesi dolayisiyla bankalar le tüketici sifatini taşiyan kredi kartj hamilleri arasinda ortaya çikan uyuşmazllk, genel işlem şartlari içinde yer alan yillik kart Ucretine ilişkin sözleşme hükmünün haksiz şart niteligini taşidigi, bu nedenle de, Tüketicinin Korunmasi Hakkinda Kanunun 6. maddesi uyarinca tuketiciyi baglamayacagi gerekqesiyle Yargitay 13. Hukuk Dairesi tarafindan şimdilik tiüketici lehine çözülmüştür. Genel işlem şartlari içinde yer alan söz konusu hükümü içerik denetimi kapsaminda inceleyen Daire, huikmuin müşteri ie müzakere edilmeksizin banka tarafindan tek tarafli olarak düzenienmiş olmasi nedeniyle haksiz şart niteligi taidigina ilişkin ilk mahkeme kararlarinj uygun bulup onamitir. Oysa, Tuketici Sözleşmelerindeki Haksiz artlar Hakkinda Yonetmelik ekindeki, haksiz şart örnekleri dikkate alindiginda, söz konusu hükmün haksiz şart olarak nitelendirilebilmesi mumkün görtünmemektedir. Ancak banka, kart icretini artirma yetkisini saki tutmuş ve kredi kart hamiline de fesih hakki tanimamişsa, bu durumda haksiz şart söz konusu olabilecektir. Banka Kartlari ve Kredi Kartlari Kanununun yürürlüge girmesinden sonra ise, kredi karti qikaran kuruluşlara kart ucretini artirma yetkisi veren sozleşme hükmünün, artirimi tuketiciye bildirme yikimi ve tuketiciye fesih hakki veren bu Kanunun emredici hukUmleri qergevesinde artik haksiz şart sayilamayacagi aqiktir. Kredi karti sözleşmesinde bu hukuimlerin aksine bir düzenleme yapilmiş olmasi durumunda, genel işlem şarti haksiz olmasi nedeniyle degil, öncelikle emredici kurallara aykiri olmasi nedeniyle hükümsüz sayilacaktir. The consumer conflict regarding the payment of an annual fee which the banks demand according to the contracts, drafted in printed standard forms on the basis of general terms of transactions -a conflict between the bearers of credit cards acting as consumers and the banks- has been settled in favour of consumers by the 13th Chamber of the Court of Appeals for the time being. The Chamber examined the disputed clause, of controling the content of the said term, and approved the decisions of the first instance courts in which such clauses were regarded as an unfair term for the reason that the clause had been drafted in advance unilaterally by the bank, thus without having been individually negotiated. An unfair term, according to Article 6/I1 of the Law on the Protection of Consumers is not binding upon the consumers. However, when the indicative list of clauses which are likely to be unfair in the Annex of the implementing Regulation on the Unfair Terms is taken into consideration, the term imposing the payment of an annual fee on the bearers of the credit cards does not seem to be an unfair term. According to the list, only the clauses enabling the bank to raise the fee, without notifying the bearer of the card and giving him a chance to cancel the contract, can be regarded as unfair. Furthermore, after the Law on Bank Cards and Credit Cards, which introduces compulsory rules concerning the credit cards contract entered into force, there is no probability of such an unfair term anymore. Accordingly, the contract may enable the bank to raise the fee by notifying the bearer of the credit card, and give him a chance to cancel the contract. In case of a contrary regulation, a clause against the provisions of the statute would not be unfair but void as such.