Ahmet Yücetürk ve Halil Yücel’in üzerinden Belene Kampı ve 1989 Bulgaristan Göçü

Bulgaristan Türkleri, Bulgaristan’da yaşayan en kalabalık azınlık olmakla birlikte 20. yüzyılda belirli aralıklarla çeşitli baskılara maruz bırakılarak asimile edilmeye çalışıldılar. Özellikle 1949-1959 ve 1984-1989 yılları arasında geçerli olmakla beraber zaman zaman bu baskının derecesi arttı. Bulgaristan Hükûmeti tarafından insanlık dışı muamelelerin yapıldığı toplama kampları kuruldu. Bu asimilasyon politikaları sonucunda Bulgaristan Türkleri özellikle 1950 ve 1989 yılları olmak üzere göçe zorlandılar. Bu çalışmada Bulgaristan Türklerine uygulanan politikalar ve 1989 göçünü şahsen yaşamış iki eski Belene Kampı mahkûmu olan Halil Yücel ve Ahmet Yücetürk’ün yaşanmışlıkları göz önünde bulundurularak Bulgaristan Türklerinin yaşadıkları ve 1989 göçü anlatılmıştır.

The Bulgarian Turks, the most populous minority example living in Bulgaria, were subjected to various pressures at certain intervals in the 20th century and attempted to be assimilated. Between 1949-1959 and 1984-1989 respectively, the degree of this repression increased from then to the next. Concentration camps for inhuman treatment were established by the Bulgarian Government. These assimilation policies were forced to immigrate Bulgarian Turks especially in 1950 and 1989. Given the simple policies of these Bulgarian Turks and the experiences of Halil Yücel and Ahmet Yücetürk, two former Belene Camp prisoners who personally experienced the 1989 immigration, the Bulgarian Turks and the 1989 migration were described.