Yargıtay’ın ilk derece mahkemesi olarak verdiği son kararlara karşı başvurulacak kanun yolu ve kapsamı

Abstract

Kişi yönünden yetki kuralları uyarınca belirli sıfata sahip kişiler hakkındaki ilk derece yargılaması Yargıtay’ın ceza daireleri tarafından yapılmaktadır. Ceza dairelerinin ilk derece mahkemesi olarak verdiği kararlara karşı yalnızca temyiz kanun yolu öngörülmüş olduğundan, bu kararlar üzerinde istinaf incelemesi yapılması mümkün değildir. 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu, temyiz denetiminin kapsamını hükmün hukuki yönüyle sınırladığından, daire kararlarının kanun yolu kapsamında maddi sorun yönünden yeniden incelenmesi mümkün değildir. Bu çalışmada, ceza dairelerinin kararları açısından söz konusu olan sınırlamanın hak arama özgürlüğü ve eşitlik açısından yaratabileceği sorunlar üzerinde durulmuştur. Under the provisions on personal jurisdiction, first instance trial of specified persons are conducted by the criminal chambers of the Court of Cassation. Since the decisions of Criminal Chambers as the court of first instance can only be appealed before the Grand Criminal Chamber of the Court of Cassation, a first degree appeal would not be possible. Code no 5271 on Criminal Procedure limits the review for the appeal process to a control of the application of the law, hence rendering a substantial review of the decision by a first degree appeal impossible. This article focuses on the problems that might arise from this limitation for the decisions of criminal chambers with regard to the right to seek for justice and equality.