Milletlerarası özel hukukta blokzincirine dayalı akıllı sözleşmelere uygulanacak hukukun tayini ve uygulanması

Abstract

This study aims to analyze the legal framework governing law of the smart contracts, considering the substantial growth in their transaction volume and complexity driven by advancements in blockchain technology. Focusing exclusively on on-chain smart contracts, this study begins with technical insights and proceeds to justify the necessity of analyzing blockchain-based smart contracts within the framework of private international law, particularly in relation to issues of foreign elements and legal characterization. In light of the absence of a binding international legal framework applicable to blockchain-based smart contracts, the analysis turns to traditional private international law principles to evaluate their adequacy in determining the law applicable to disputes arising from these transactions. In response to the inadequacy of traditional rules, the study explores system specific connecting factors and the prospect of emerging uniform norms, offering a series of recommendations based on these findings. Following an analysis of issues both within and beyond the lex causae, the study concludes by proposing a conflict of laws rule to determine the law applicable to smart contracts. Bu çalışmanın amacı, blokzinciri teknolojisi ile işlem hacmi ve çeşitliliği oldukça genişleyen akıllı sözleşmelere uygulanacak hukukun tespitini incelemektedir. Çalışma, salt zincir içi akıllı sözleşmelere indirgenmiş olup, teknik açıklamalar ile başlamakta ve blokzincirine dayalı akıllı sözleşmelerin milletlerarası özel hukuk kapsamında incelenme ihtiyacını, yabancılık unsuru ve vasıflandırma konularıyla açıklamaktadır. Blokzincirine dayalı akıllı sözleşmelere uygulanacak hukuku tespite ilişkin bağlayıcı bir uluslararası metnin hâlihazırda bulunmadığı ortaya konduktan sonra söz konusu işlemler açısından geleneksel kanunlar ihtilâfı kurallarının uygulanabilirliği incelenmiştir. Geleneksel kuralların yetersizliğine dikkat çekilmesinin akabinde, sisteme özgü bağlama noktaları ve oluşabilecek olası yeknesak kurallar incelenmiş ve bu kapsamda birtakım öneriler getirilmiştir. Lex causae kapsamında bulunan ve bulunmayan konular incelendikten sonra çalışma, akıllı sözleşmelere uygulanacak hukuka dair kanunlar ihtilâfı kuralı önerisiyle sona erdirilmiştir.