Türk aile ve miras hukukunda aynı ikame

Abstract

Aynı ikame ilkesi, özel malvarlığından çıkan değerin yerine iktisap edilen değerin yine bu malvarlığına ait olmasına ilişkin kuralı ifade etmektedir. Bu yolla, özel malvarlığının muhtevasında gerçekleşen değişimlere karşı bu malvarlığının korunması amaçlanmaktadır. Köklerinin Yunan ve Roma hukukuna dayandığı kabul edilen bu ilkeye ilişkin düzenlemelere Alman hukukunda miras hukuku ve aile hukuku alanında yer verilmektedir. Alman hukukundaki düzenlemeler ve Alman doktrini, İsviçre ve Türk hukukuna önemli ölçüde etki etmiştir. Bu çalışmada ayni ikame ilkesinin edinilmiş mallara katılma rejimi ile sınırlı olarak Türk mal rejimi hukukunda, çocuğun malvarlığı kapsamında Türk çocuk hukukunda ve Türk miras hukukunda uygulanıp uygulanmayacağı hususları değerlendirilmektedir. Bu çalışma üç bölümden oluşmaktadır. Birinci bölümde, ayni ikame kavramı, bu kavrama ilişkin Alman, İsviçre, Türk hukukundaki ve Common Law ülkelerindeki yaklaşım incelenmekte olup ayni ikame ilkesinin koruma amacına genel itibariyle değinilmektedir. İkinci bölüm ise Türk aile hukukuna ayrılmıştır. Bu bölümde, ayni ikame ilkesinin edinilmiş mallara katılma rejimi ve çocuğun malvarlığı ile sınırlı olarak aile hukukundaki görünümü, bu ilkenin bu alanlarda uygulanıp uygulanmayacağı, uygulanacaksa ne koşullarla uygulanacağı ele değerlendirilmektedir. Çalışmanın üçüncü bölümünde ise Türk miras hukuku ele alınmaktadır. Bu bölümde, ayni ikame ilkesinin miras ortaklığında, miras sebebiyle istihkak davasında ve ön mirasçının mirasçı olduğu dönemde uygulanıp uygulanmayacağı, uygulanacaksa ne koşullarla uygulanacağı incelenmektedir. Under the rule of the principle of real surrogation, anything acquired through a component of a special asset, falls into the same asset. This principle which has its roots back in Greek and Roman law, functions as a protection mechanism that hinders special assets from losses. The principle of real surrogation is regulated under German BGB. The related sections of BGB and German doctrine has great influence on Swiss and Turkish law. In this thesis, it is aimed to find out whether or not the principle of real surrogation is applied in the fields of Turkish matrimonial property law (limited to Participation in Acquired Property Regime), Turkish child custody law within the scope of child’s assets and Turkish inheritance law. This thesis consists of three sections. In the first section, the concept of the principle of real surrogation and general approach in the German, Swiss, Turkish Law and Common Law towards this principle are presented. The aim of this principle and its relationship with special assets are determined. The second section of this thesis is devoted to Turkish family law. In this section, the appearance of real surrogation in the regime of participation on the acquired assets (the statutory matrimonial property regime under the Turkish law) and child law in relation with a child’s special assets, whether this principle will be applied in these fields, and if so, under what conditions are discussed. In the last section, Turkish inheritance law is rewieved. In this section, the appearance of real surrogation in the community of heirs, in the inheritance suits and during the time of the prior heir, whether this principle will be applied in these fields, and if so, under what conditions are discussed.