Anayasa mahkemesi’nin son dönem kararlarında yasa ile yetkilendirmenin anlamına ilişkin gözlemler

Abstract

1982 Anayasası gereği kural olarak idarenin kuruluş ve faaliyetleri kanuna dayanmalı dolayısıyla kanuni idare ilkesine aykırı olmamalıdır. Nitekim idareye kanunla tanınması gereken düzenleme yetkisinin bu bağlamda yasama yetkisinin devredilmezliği ilkesiyle uyum içinde olması gerekmektedir. Anayasa Mahkemesi, kararlarıyla yasama yetkisinin devredilmezliği ilkesine aykırı olmaması için kanunla düzenleme yetkisinin anlamına birtakım ölçütler getirmeye çalışmaktadır. Ancak son dönem kararları incelendiğinde Yüksek Mahkeme, idarenin yasa ile yetkilendirilmesini geniş yorumlamakta; yasama yetkisinin devredilmezliğini kanun yapma yetkisinin devredilmezliğine indirgediği izlenimini vermektedir.

According to the 1982 Constitution of Turkey the organization and functions of the administration shall be regulated by law on account of the principle of legality of administration. The legality of administration and its regulatory competences must comply with the principle of non delegation of legislative power. In its judgments, Turkish Constitutional Court determines criterias about the meaning of regulatory competences of the administration to be in accordance with the principle of non delegation of legislative power. However in its recent jugments it can be observed that Turkish Constitutional Court interprets the regulatory competences of the administration in a broader sense.