Markanın kullanılmaması sebebiyle sınıf içerisinde kısmi iptali

Abstract

Uzun yıllardır emtiaları birbirinden ayırt etmek amacıyla kullanılan marka hakkına ilişkin olarak ilk yasal düzenlemeler 19. yüzyılda yapılmıştır. Günümüze kadar gelen süreçte ekonomik ve ticari hayattaki önemi iyice artan ve işletmeler açısından büyük bir gayri maddi mal varlığı teşkil eden markanın özellikle tüketiciler açısından kullandıkları mal veya hizmetlerin kaynağını gösterme ve diğer mal veya hizmetlerden ayırt etme gibi oldukça önemli fonksiyonları bulunmaktadır. Markanın bu fonksiyonları ise ancak kullanıldığı takdirde yerine getirilmektedir. Bu sebeple ülkemiz de dahil olmak üzere pek çok hukuk sisteminde markanın kullanılmaması belirli yaptırımlara bağlanmıştır. Ancak, tescilli olduğu mal veya hizmet sınıfının sadece bir kısmında kullanılan markalar yönünden ne şekilde bir karar verilmesi gerektiği hususu tartışmalıdır. Bu çalışmada markanın kullanılma zorunluluğu ve kullanımın esasları ile birlikte Avrupa Birliği ve Türkiye’deki yargı içtihatları incelenerek sınıf içerisinde kısmi kullanıma ilişkin tespit ve değerlendirmeler yapılacaktır. Tezin birinci bölümünde marka hakkına ilişkin genel esaslar incelenecek, ikinci bölümünde markanın kullanımının ölçütleri açıklanacaktır. Son bölümde ise Sınai Mülkiyet Kanunu ile ilk defa hukukumuzda düzenleme alanı bulan idari iptal müessesesi ile yürürlükte olan kullanım zorunluluğu düzenlemelerinin ulaşılmak istenen amaca yönelik olarak ne kadar yeterli olduğu değerlendirilerek kullanılmayan markaların sicilden daha etkili bir şekilde terkin edilmesine yönelik çözüm önerileri sunulacaktır. The first legal regulations regarding trademark rights, which have been used for many years to distinguish goods from one another, were enacted in the 19th century. Over time, the importance of trademarks in economic and commercial life has grown significantly, and they have become a major intangible asset for enterprises. From the perspective of consumers, trademarks serve several important functions, including indicating the source of the goods or services they use and distinguishing them from other goods or services. However, these functions of trademarks can only be fulfilled if these trademarks are properly used. For this reason, in many legal systems, including Turkey, the non-use of trademarks is associated with certain legal consequences. However, the question of how to proceed in cases where a trademark is only used in a specific part of the goods or services class for which it is registered remains a subject of controversy. In this study, the obligation to use a trademark and the principles of use will be examined, along with the case law of the European Union and Turkey, and findings and evaluations regarding partial use within a class will be made. In the first chapter of the thesis, the general principles of trademark rights will be examined, and in the second chapter, the criteria for the use of trademarks will be explained. In the last section, the administrative revocation institution, which was regulated for the first time in our law with the Industrial Property Law, will be examined, and solutions will be proposed for the more effective revocation of unused trademarks from the registry by evaluating the adequacy of the current use requirement regulations in terms of the intended purpose.