Browsing by Subject "Local administration"

Now showing 1 - 2 of 2

Open Access
Kentsel politikada yeni biçim arayışları: 2009 yerel seçimleri ve Ankara’da “Belediye Yönetimlerinde Saltanata Son” kampanyası
(Dipnot Basın Yayın Pazarlama Ltd. Şti., 2010) Batuman, Bülent; Karakuş-Candan, T.
55 yıllık tarihi boyunca kentsel politika süreçlerinin önemli bir aktörü olmuş bulunan Mimarlar Odası’nın kentsel mücadele alanındaki etkinliği genel olarak kurumsal ve hukuki süreçler içinde tariflidir. Yerel yönetimlerin keyfi ve anti-demokratik uygulamalarının en yoğun deneylendiği kentlerden olan Ankara’da faaliyet gösteren Mimarlar Odası Ankara Şubesi, 2009 Yerel Seçimleri sürecinde mevcut etkinlik çerçevesinin dışına çıkan aktivist bir kentsel mücadele yöntemi arayışına girmiştir. Bu doğrultuda, Oda’nın çağrıştırdığı kurumsal sınırlamaları aşmak ve yeni bir kentsel mücadele dili üretmek hedefiyle “Saltanata Son” adlı bir kampanya düzenlemiştir. Kampanyanın dikkat çekici özelliği, son yıllarda özellikle internet üzerinden örgütlenen ve kent mekânının anlık, hızlı ve çarpıcı kullanımları ile karakterize olan ve literatürde “flash-mob” ve “smart-mob” gibi kavramlarla tanımlanan eylem türlerinden ilham almış olmasıdır. Kampanya, yerel yönetim seçimlerinin sonuçları açısından başarısızlığa uğramış olsa da, örgütlediği katılımcı süreç ve öne sürdüğü kentsel taleplerin gördüğü genel kabul, kampanyanın dikkate değer bir kentsel mücadele deneyimi olduğunu göstermektedir.
Open Access
Toplumcu bir belediyecilik modeli: "yeni belediyecilik hareketi" 1973–1977
(Mülkiyeliler Birliği Genel Merkezi, 2010) Batuman, Bülent
1973 ve 1980 yılları arasında CHP’nin yönetimi altında bulunan belediyelerde üretilen ve söz konusu dönemde “yeni”, “devrimci” veya “toplumcu” belediyecilik hareketi olarak isimlendirilen program karşı-hegemonik bir kentsel politika sürecinin bileşeni olarak ortaya çıkmış ve birkaç açıdan dikkate değer özgüllükler barındırmıştır. Her şeyden önce bu programın oluşumu çeşitli disiplinlere mensup kentleşme uzmanlarının katkısıyla ve emekçi sınıfların henüz formüle edilmemiş taleplerine karşılık olarak ortaya çıkmıştır. İkinci olarak, bu hareket Türkiye’de ilk kez yerel yönetimin özerkliği yönünde bir talebin ortaya çıkmasına sebep olmuştur. Üçüncü olarak ise, yeni belediyecilik hareketinin gündemine aldığı uygulamalar kentsel emekçi sınıfların toplumsal bir özne olarak ortaya çıkmasına katkıda bulunmuştur. Makale, Türkiye’deki yerel yönetim geleneğine kısa bir bakışın ardından, 1973–1977 döneminin belediyecilik pratiklerini incelemekte ve son olarak yeni belediyecilik hareketinin uygulamalarını bir üst ölçekte toplumcu bir belediyecilik modeli için geçerli olabilecek boyutlarıyla değerlendirmektedir.