Browsing by Subject "Folklor"

Now showing 1 - 5 of 5

Restricted
Konyalı halk sanatçısı: Kör Ahmet
(Bilkent University, 2018) İntişah, Osman Burak; Gürbüz, Ahmet Serdar; Büyükgebiz, Büşra; Oral, Pelin; Özdoğan, Yaren Şevval
Ahmet özdemir yeterli profesyonel eğitim almamasına ve görme engeline rağmen birden fazla enstrümanı başarıyla çalan ve repertuarında yüzlerce türkü barındıran bir halk sanatçısıydı. Müzik kariyerinin yanı sıra mizahi sahne şovları, meddahlık ve taklit yetenekleriyle başta memleketi Konya olmak üzere tüm Türkiye'de üne kavuşan ve halk arasında "Kör Ahmet" olarak da bilinen Ahmet özdemir’in TRT radyosu başta olmak üzere birçok tanınmış platformda sergilediği programları vardı. Türk müziğinin tanınmış isimleriyle birlikte çalışan sanatçı, çocukluk yıllarından hayatının son günlerine kadar Türk müziğine birçok katkıda bulundu. ömrünü doğup büyüdüğü şehir olan Konya'da tamamlayan Ahmet özdemir arkasında yüzlerce kayıt ve gün yüzüne çıkardığı birçok halk türküsü bıraktı.
Open Access
Modern-ulus devletin kuruluş ve gelişme sürecinde folklor, şiir ve fakelore
(Geleneksel Yayıncılık, 2010) Çamkara, Ayşe
Bu çalışmada, Türk şiirinin modern-ulus devletin kuruluş ve gelişme dönemlerinde oynadığı rol ve uğradığı değişim süreci üzerinde durulmaktadır. Buna göre, Tanzimat döneminden itibaren Divan şiirinin yerine batılı anlamda modern bir şiir ikame edilmek istenmiş, daha sonra Avrupa’daki romantik-ulusçu hareketlere koşut biçimde modern şiirin kaynağı olarak folklor benimsenmiştir. Bu bağlamda, Balkan Savaşı yıllarında eser vermeye başlayıp Milli Mütareke Dönemi ve Cumhuriyet Döneminde faaliyetlerine hız kazandıran ve “Beş Hececiler” olarak anılan Enis Behiç Koryürek (1892-1949), Halid Fahri Ozansoy (1891-1971), Orhan Seyfi Orhon (1890-1972), Yusuf Ziya Ortaç (1895-1967), Faruk Nafiz Çamlıbel’in (1898-1973) şiirleri dikkate değerdir. Bu şairler, dönemin romantik ulusçu söylemini benimseyerek, milli kültürün özünü saklı tutan halk kültürünü ve halkın yaşadığı coğrafyayı—yani Anadolu’yu—“halkın dili” ve “halkın vezni” ile anlatma anlayışına bağlı kalarak şiir yazmışlar, folkloru şiirde yeniden üretmeyi amaçlamışlardır. Ancak modern-ulus devletin kuruluşunun ardından, ulusal heyecanın giderek azalması gibi çeşitli faktörlere bağlı olarak şiirde folklorun yeniden üretimi başarısızlığa uğramış ve yoğun eleştirilere maruz kalmıştır. 1950’lere gelindiğinde ise folklor, modern şiirin önündeki en büyük engellerden biri olarak görülmektedir.
Restricted
Türk folklor araştırmacısı ve müzik adamı Hamit Çine
(Bilkent University, 2024) Başar, Halil Çınar; Bayer, Öykü; Eskici, Özgür; Evirgen, Ramazan
Hamit Çine, Türk halk müziği ve folklora derin katkılar sağlamış önemli bir sanatçı ve derlemecidir. 1926 yılında Burdur'da doğan Çine, müzikle iç içe büyümüş ve genç yaşlardan itibaren bağlama çalmaya başlamıştır. İstanbul ve İzmir’deki eğitim yılları boyunca müzik becerilerini geliştiren Çine, aynı zamanda Türk folkloru üzerine yoğun araştırmalar yapmıştır. Özellikle Teke yöresi müziği ve folkloruna odaklanarak bu alanda derinlemesine çalışmalar yürütmüş, birçok türkü ve besteyi kayıt altına almıştır. Eğitimci kimliğiyle de tanınan Çine, Ege Üniversitesi ve İstanbul Teknik Üniversitesi gibi kurumlarda birçok müzisyeni yetiştirmiş, üç telli bağlama gibi yerel enstrümanların geniş kitlelerce tanınmasını sağlamıştır. Sanatı, ölümünden sonra Türk kültüründe önemli bir yere sahip olmaya devam etmekte, birçok festival ve anma günlerinde eserleri tekrar tekrar icra edilmektedir.
Restricted
Türk Halk Müziği’ne Ankaralıların yorumu: Yeni Angara Müziği
(Bilkent University, 2020) Akdaş, Cevriye; Müftüoğlu, Aydın Kerem; Yıldırım, Ece; Güntay, Mert Kaan; Gülmez, Sedef Ece
Bu çalışmada Türk Halk Müziğinin geçmişten beri var olan Ankara oyun havalarının ve Seymenlerin geleneksel kalıplarının dışına çıkarak yeni bir yorumla Ankara eğlence kültürüyle beraber Yeni Angara Müziğinin oluşumu araştırılmıştır. Hayatımızın büyük bir parçası hâline gelen sosyal medyada oldukça popüler hâle gelen Ankara eğlence müziği ve mekanlarının geleneksel Ankara halk müziği ve oyunları üzerindeki etkileri incelenmiştir. Bu değerlendirmeler yapılırken görülen değişim; sanatçılar ve pavyon çalışanları tarafından değerlendirilmiştir. Genel olarak, bu projenin eğlence müzik kültürünün geçmişten günümüze kadar var olan yolculuğu ve zaman içerisindeki değişiminin etkileri hakkında bir araştırma olması hedeflenmektedir.
Open Access
Yaşar Kemal'in kuşlar da gitti romanında kuşçuluk geleneğinin işlevi
(Geleneksel Yayıncılık, 2012) Kurtuluş, Meriç
Kuşlar dünya mitolojilerinde önemli yeri olan canlılardır. Onlara duyulan ilgi sonucu gelişen kuşçuluk geleneği (kuşbâzî) de oldukça eski bir geçmişe sahiptir. Yaşar Kemal, Kuşlar da Gitti adlı romanında kuşçuluğun bin yıllık bir gelenek olduğunu ifade etmiştir. Yazara göre kuşçuluk yalnızca Osmanlı folkloruna özgü bir motif değildir, Bizans’a dek uzanan bir geçmişi vardır. Romanda ise, anlatıcı bu geleneğin sona ermek üzere olduğunu ima ederek bu durumu insan sevgisinin yok oluşuyla ilişkilendirmektedir; çünkü metin kuşçu çocukların “azat buzatlık” kuşları satamayarak yemeleri ve insanlıklarına yabancılaşmalarıyla sona erer. Ayrıca kentleşme nedeniyle gençlerin kuşları avladıkları yeşil alanların tahrip edilmesinin de bu geleneğin sona ermesinde etkili olduğu anlaşılmaktadır. Makalenin ilk bölümünde kuşçuluk geleneğine ve bu geleneğin farklı yönlerine kısaca değinilecek, ikinci bölümde ise Kuşlar da Gitti’de kuşçuluğun nasıl bir işlevi olduğu tartışılacaktır. Çocukların kuşları yedikten sonra Florya düzlüğünü terk etmeleri, bu geleneğin artık “merkez”i temsil eden kentte var olamayacağını göstermektedir. Romanda kuşçuluk geleneğinin aslında folklor kavramını temsil ettiği anlaşılmaktadır. Başka bir deyişle, romanda bu geleneğin kentte yok olacağının dile getirilmesi, okura folklor kavramının da sona ereceğini düşündürmektedir. Dolayısıyla, bu trajik son, on dokuzuncu yüzyıl romantik folklor kuramcılarının folkloru olumsuzlayıcı bakışının yansıması olarak ele alınacaktır.