Bu yazıda, dedikodu olgusu halkbilimi açısından ele alınacak ve 1999 Marmara Depremi’nden sonra Türkiye’de yaygın biçimde gündeme gelen “fısıltı depremi” olgusu üzerine yoğunlaşılarak, depremin, dedikodu kaynağı olarak çağdaş kent bağlamında taşıdığı önem ve bu konuda halk tarafından ileri teknoloji ortamında oluşturulan ve aktarılan anlatıların işlevinin yanı sıra sergiledikleri mitsel boyut da incelenip değerlendirilecektir.
