Türkiye’de 1961 Anayasası ile sendikacılıkta yeni bir dönem başlamış ve birçok yeni sendika kurulmuştur. Çoğu sektörde olduğu gibi sinemacılık sektörü de getirilen bu özgürlükten yararlanmış ve kendi içinde sendikalaşma çalışmalarına başlamıştır. 1960’lı yıllarda siyasi sebeplerin yanında işverenlerin işçilere karşı tutumları çalışanları sendikacılığa itmiştir. 1960’larda başlayan bu sendikacılık faaliyetleri 1970’lerde yeni sendikalar ve Ankara Yürüyüşü gibi olaylar ile doruk noktasına ulaşmıştır. Sinema sektöründeki bu sendikalar 1980 darbesinden sonra aktifliklerini yitirmişlerdir.

In Turkey, a new era in unionism began with the 1961 Constitution, leading to the establishment of many new unions. Like many sectors, the film industry took advantage of this newfound freedom and began its own unionization efforts. In the 1960s, political reasons as well as employers' attitudes towards workers pushed employees towards unionism. The union activities that began in the 1960s reached their peak in the 1970s with new unions and events like the Ankara March. The unions in the cinema sector lost their active status after the 1980 coup.