Müzelere yapılan okul gezileri sayesinde, öğrenciler sınıfta öğrendikleri kavramları yakından görerek öğrendiklerini pekiştirebilir. Ne yazık ki, algıya dayalı ve gerçekte var olan zorluklar yüzünden, okul ve müzeler arasındaki müze eğitimi amaçlı iş birliği istenilen boyutta değildir. Bu araştırmada okul ve çevresindeki yerel müzeler arasındaki iş birliği düzeyinin durum çalışma yöntemi kullanılarak incelenmesi amaçlanmıştır. Bu yöntem doğrultusunda, müze eğitimiyle ilgili olarak müze eğitimcilerinin ve öğretmenlerin algı ve uygulamalarını daha yakından anlayabilmek üzere fenomenografik araştırma yaklaşımı uygulanmıştır. Araştırma, Ankara, Türkiye’de gerçekleştirilmiş olup, araştırmaya özel bir okulun öğretmenleri ve yerel müzelerden yedi çalışan dahil edilmiştir. Araştırmada nitel verileri desteklemesi amacıyla nicel verilerden de faydalanılmıştır. Yapılan görüşmeler, anketler ve kullanılan analitik çerçeve ışığında elde edilen bulgular, müze eğitiminde belirlenen rollerin ve iletişim yollarının güçlendirilmesinin ne denli önemli olduğunu ortaya koymuştur. Araştırma sonuçlarından yola çıkarak, yazarlar, okul ile yerel müzeler arasındaki iş birliğinin geliştirilmesi için önerilerde bulunmuştur. Bir okul çalışanının müze ile okul arasında arabuluculuk yapması, böylece tutarlı bir ilişki kurması ve fikir alışverişi sağlaması bir strateji olarak görülmüştür. Gelecekteki araştırmalar için değerlendirilebilecek fikirlere yer verilmiştir.