Erken çağlarda günlük ritüellerin bir parçası sayılan dans, medeniyetin ilerlemesiyle türlere ayrılmaya ve hayatın değişik alanlarında kendine yer bulmaya başlamıştır. Göbek dansı Anadolu'ya Mısır'ın fethi ile girmiş, Türk kültürünün ayrılmaz bir parçası olmuştur. Ancak bu dans türünün önüne icracılarının cinsiyetinden kostümüne, ahlak kurallarından dini kısıtlamalara kadar pek çok engel çıkmıştır. İçinde kadınlığı öne çıkartan öğeler taşıyan bu dans türü Müslüman bir toplumda kamuya açık icra edildiğinde, kimi çevreler tarafından hoş karşılanmamış, rakkaselere kötü kadın yakıştırması yapılmıştır. Bu makale raks ve dans kavramlarının geçirdiği değişimleri toplum-icracı-devlet üçgeni içerisinde anlatacak, Müslüman bir toplumda kadın performans sanatçısı olmanın da evrimine ışık tutmaya çalışacaktır.

Dance, a part of daily rituals in the early ages, started to be divided into branches with the advancement of civilization. It found place in different aspects of life. Belly dance appeared in Anatolia with the conquest of Egypt and became an integral part of Turkish culture. However, many obstacles existed for belly dancing including the genders of the performers, their costumes, moral rules, and the religious restrictions. Belly dance's main feature of highlighting femininity and being performed publicly were not welcomed by conservative circles of society, therefore labelled the dancers as jezebels. This article will explain the changes in the concepts of dance in relation to society, performer and the state, and will try to illuminate the evolution of being a female performer in a Muslim society.