Saddam yönetimindeki Irak, 25 Ağustos 1990’da Kuveyt’e saldırmış ve kısa sürede ülkede hakimiyet kurmuştur. Başta ABD olmak üzere küresel ve bölgesel hemen tüm güçler, çeşitli stratejik ve ekonomik sebeplerle işgale sert tepki göstermiş, Birleşmiş Milletler üzerinden Irak’a karşı önce ekonomik ardından askeri yaptırımları devreye sokmuşlardır. Türkiye bu süreçte, ilk andan itibaren Irak karşıtı ittifak içerisinde yer almış, tüm ekonomik yaptırımları hızlıca yürürlüğe sokmuş ve 17 Ocak 1991’de başlayan, ABD liderliğinde Irak’ı Kuveyt’ten püskürtmeyi amaçlayan askeri harekâta da aktif şekilde katılmıştır. Türkiye’nin bu periyotta takip ettiği dış politika hem kısa hem uzun vadede ciddi sonuçlara yol açmıştır. Irak’ın en büyük ticari ortaklarından olan Türkiye, ekonomik ambargo kararları sonucunda ağır ekonomik yük altına girmiş, 1991’de negatif büyüme oranı açıklanmış ve ekonomik durgunluk 1990’lar boyunca da devam etmiştir. Irak’ta savaş sonucu ortaya çıkan otorite boşluğu ve Kürt özerk bölgesi de bir diğer tartışmalı konudur. Bu çalışmada Körfez Savaşı üzerine vârolan literatürün yanı sıra, Türkiye Cumhuriyeti Dışişleri Bakanlığı’ndaki çeşitli diplomatlarla röportaj yapılarak Körfez Savaşı dış politikası incelenmiştir.

Iraq under the government of Saddam attacked Kuwait in August 25, 1990 and took the country under control within the same day. Firstly USA and then almost all the regional and global powers reacted fiercely to the invasion by considering several strategic and economic interests; they introduced various economic and military sanctions against Iraq through United Nations (UN). Turkey aligned with the anti-Iraq bloc from the beginning, put all the economic sanctions announced by UN into effect readily and joined to the operation started by USA in January 17, 1991 to repel Iraqi forces from Kuwait. Foreign policy designed by Turkey in this period caused severe results in both the short term and the long term. As one of the major trade partners of Iraq in the prewar period, Turkey was obliged to endure grave economic problems as a result of economic sanctions introduced against Iraq; it announced negative growth rate in 1991 and this stagnated trend of growth continued throughout 1990’s. Lack of central authority and arise of Kurdish autonomy in Iraq are also controversial consequences of the war. In this study by interviewing with some diplomats in Turkish Ministry of Foreign Affairs, as well as using the already existing literature, Turkish foreign policy during Gulf War is analyzed.