Son adam ve "zincirlerinden boşanmış kamera"

Abstract

Yönetmen Friedrich Wilhelm Murnau ve görüntü yönetmeni Karl Freund Son Adam (Der letzte Mann, 1924) filmi ile yirminci yüzyıl sinemasının tartışmasız en önemli biçimsel yeniliklerinden birini gerçekleştirmişlerdir. Filmde yer alan kırka yakın çekimde kamera sürekli hareket halindedir. Bu, bir anlamda, kameranın ifade olanaklarından yararlanarak sinema dilinin gelişimine katkıda bulunma girişimidir. Bu hareketli kamera tekniğine die entfesselte Kamera ya da “zincirlerinden boşanmış kamera” tekniği adı verilir. Hareketli mizansen ve uzun çekim ilkesine dayanan Murnau’nun görsel üslubu sinemayı gerçekliğe daha da yaklaştırır.

Director Friedrich Wilhelm Murnau and cameraman Karl Freund realized arguably one of the most important stylistic and formal innovations of the 20th century cinema with Last Laugh (Der letzte Mann, 1924). In almost 40 shots camera was moving in the film. This is a major contribution to the development of film language by using the expressive means of the camera. This moving camera techniques is called “unchained camera” (die entfesselte Kamera). Murnau’s visual style, which is based on mobile mise-en-scene and the long take, pushes film closer to reality.