1971 haşhaş ekim yasağının Denizli-Kocabaş kasabasındaki ekonomik ve sosyal etkileri

Abstract

Haşhaş Türkiye coğrafyasında Türkiye Cumhuriyetinden de önce yetiştirilmiş, özütünden ilaç ve uyuşturucu yapılan, bu sebepten ekimi Osmanlı Devleti döneminde başlayarak Cumhuriyet döneminde de artan miktarda yasalarla sınırlandırılmış bir bitkidir. Haşhaşın yetişebildiği iklim koşulları ekim alanlarını kısıtladığından Türkiye Cumhuriyeti günümüzde en fazla yasal afyon ihracatı yapan ülkeler arasında yer alır. 1971 senesinde Amerika Birleşik Devletleri tarafından baskı sonucu haşhaş ekimi Türkiye’de yasaklanmış, 1974’te yeni Türk hükümetince ekimine şartlı olarak tekrar izin verilmiştir. Araştırmamız Türk-Amerikan haşhaş krizini Kocabaş Köyünün haşhaş çiftçilerinin gözünden, dönemde köyde tarım yapan Habibe Taş ile yapılan röportajın ışığı altında inceleyerek, kararın tarlalardaki Türk çiftçisine ekonomik ve sosyal anlamda etkilerini ortaya koymaktadır. Opium poppy is a crop that has been grown even before the Republican period in the same lands. Due to the extract being used for medicine and drug production, the planting of opium poppy has been regulated since the late Ottoman empire, with laws increasing in number during the Republic. Since the climates that the opium poppy can be grown in limits the area that it can be planted, the Turkish Republic has become one of the biggest exporters of legal opium. The planting of opium poppy was banned in 1971 under pressure from the USA, and conditional planting was permitted once again in 1974 under the new Turkish Government. Our research shows the economic and social effects of the ban on farmers by analysing the Turkish-American opium crisis through the eyes of poppy farmers who lived in the Kocabaş Village, with the aid of an interview with Habibe Taş, a poppy farmer during the period.