Ankara-Erzurum demiryolu hattının geçmişten günümüze yolculuğu

Osmanlı Devleti’nin son dönemlerinde tartışılmış ancak yabancı devletlerin araya girmesi sonucu hayata geçirilememiş projelerden biri olan, ülkenin doğusu ve batısı arasındaki kopukluğu gidermek üzere tasarlanan demiryolu hattı, Atatürk önderliğinde, yoğun çalışmalar sonucunda hayata geçirilmiştir. Ülkedeki demir ağı eksikliği, özellikle Birinci Dünya Savaşı ve Kurtuluş Savaşı sırasında etkisini göstermiş; doğudaki bölgelerle olan iletişim ve ulaşım yetersizliği, kaynakların savaş sırasında ve sonrasında verimli bir şekilde kullanılabilmesinin önüne geçmiştir. Böylelikle, ülkeyi birbirine bağlayan bir demiryolu varlığının ne denli ehemmiyetli olduğu fark edilmiş ve siyasi bağımsızlığını kazanmış olan Türkiye Cumhuriyeti’nde demiryolu çalışmaları birincil önceliklerden biri olmuştur. Yaşanan ekonomik yetersizlikler süreci uzatmış olsa da tam bağımsızlık ilkesiyle ters düşen antlaşmalara hiçbir şekilde yer verilmemiştir. Projenin politikası Türk işçisi ve Türk sermayesini destekleyecek şekilde belirlenmiş, yabancı ülkelerin kendi çıkarları doğrultusunda projeye yön vermelerine karşı çıkılmıştır. Proje sürecinde karşılaşılan olanaksızlıklara rağmen milli şirketler tarafından sunulan sermaye girişimiyle Ankara-Erzurum demiryolu inşası 1939 yılında tamamlanabilmiş ve bu sayede Türkiye hem ekonomik hem de siyasi açıdan bağımsızlığını bir kez daha ilan etmiştir. Ankara-Erzurum demiryolu ile birlikte ülkenin fiziki bütünlüğü sağlanmış; bu bütünlük başta ulaşıma olmak üzere, iletişime ve ekonomiye olumlu tesir etmiştir. Demiryolu hattı ayrıca Erzurum bölgesindeki şehirleşmeyi arttırarak doğu ve batı arasındaki gelişmişlik farkını azaltmıştır. Günümüzde, medyada daha çok turistik kullanımıyla ön plana çıkan Ankara-Erzurum demiryolu hattı büyük ilgi görmekte ve çeşitli organizasyonlarıyla seyahat severlerin ilgisini çekmektedir.

A railway project whose objective was to eliminate the disconnection between the west side and east side of the country had been discussed since the last period of the Ottoman Empire. The intervention of foreign states hindered the attempts of Ottomans; however, after Turkish Republic was declared, the project was successfully implemented as a result of the leadership of Ataturk and intensive effort. The consequences of the insufficient railway system were realized especially during the First World War and the War of Independence; the lack of communication and transportation with the eastern regions prevented the efficient use of resources during and after the war. Therefore, after the Republic of Turkey established political independence, connecting the eastern and western parts of the country with a railway system had become a priority. Even though the economic inadequacies prolonged the process, agreements that contradict the principle of full independence were never approved. The policy of the project was aimed to support Turkish workers and Turkish capital, going against the foreign countries who tried to direct the project in line with their interests. Despite the impossibilities encountered during the process, thanks to the funds provided by national companies, the Ankara-Erzurum railway construction was completed in 1939 and the Turkey Republic declared its economic and political independence one more time. The physical integrity of the country has been ensured with the Ankara-Erzurum railway; This integrity has had a positive impact on transportation, communication, and economy. The railway also increased the urbanization in the Erzurum region and reduced the difference in development between the east and west sides of the country. Today, the Ankara-Erzurum railway line, which stands out in the media with more touristic use, continues its function and attracts the attention of travel lovers with its various organizations.