Konuşamayan eller: Türk işaret dilinin dünü ve bugünü
Date
Editor(s)
Advisor
Supervisor
Co-Advisor
Co-Supervisor
Instructor
Source Title
Print ISSN
Electronic ISSN
Publisher
Volume
Issue
Pages
Language
Type
Journal Title
Journal ISSN
Volume Title
Series
Abstract
Bu makalede Türk işaret dilinin 1953 yılında müfredattan kaldırılması ve sonrasında yaşanan gelişmeler araştırılacaktır. İşaret dilinin kısa bir tanımı ve ulaşılan en eski işaret dili hakkındaki bulgular açıklanacaktır. Osmanlı Devleti'nin son döneminde işitme engelliler için kurulan okulların anlatımından başlayarak eğitim müfredatında yaşanan değişimler ve bu değişimlerin işitme engellilerin hayatı ve Türk işaret dili üzerinde olan etkileri araştırılacaktır. Yakın tarihte Türk işaret dilinin gelişimi için yapılan çalışmalar da makalenin devamında anlatılacaktır. Birincil kaynak olarak dönemin gazete haberleri ve yakın tarihte Türk işaret dili gelişimi için çalışmalara katkıda bulunan Mesut Yazıcı ile yapılan röportaj kullanıldı. İkincil kaynak olarak konu hakkında yazılmış makale, dergi yazıları ve kitaplar kullanılacaktır.
In this paper, the removal of Turkish sign language education from curriculum in 1953 and the effects of this change will be studied. A brief description of sign language and early examples throughout history will be explained. Starting from analyzing the schools that are established for deaf children in the last years of Ottoman Empire, changes in the curriculum and the effects of this change on the lives of deaf children and Turkish sign language will be investigated. Then, actions that are taken to improve Turkish sign language will be explained. For the primary sources, newspaper articles of that era and the interview with Mesut Yazıcı, who contributed to the improvement of Turkish sign language, are used. For the secondary sources, books, journals, and articles are used.