1960’lardan günümüze Ladino dilinin unutulmaya yüz tutması ve dilin yaşatılması için yapılan girişimler

Abstract

1492 yılında İberya Yarımadası’ndan kovulmalarının ardından Osmanlı İmparatorluğu’na sığınmak zorunda kalan Sefarad Yahudilerinin konuştukları dil Ladino dilidir. Tarihi açıdan büyük bir öneme sahip olan bu dil, 1960’lardan günümüze kadarki zamanda Türkiye Cumhuriyeti’nde unutulmaya yüz tuttu. Yahudi toplumu Tanzimat-Islahat dönemine kadar kendi kabuklarında yaşadıklarından dolayı 15. yüzyıl İspanyolcasını korumayı başarmışlardı. Fakat sonrasında Müslüman Türk topluluğuyla daha iyi ilişki kurmalarının gerekliliğinden ötürü ortaya çıkan asimilasyonun da etkisiyle Ladino dili Türkleşmeye başladı ve korunması zorlaştı. İspanya’dan İstanbul’a göç eden Sefaradların torunları, hâlen kendi çaplarında Ladino dilini koruma mücadelesi verse de bu mücadele yeterli gelmedi ve bu yetersizlik göz önüne alınarak bu makale, pek çok gazete haberi ve makale incelenerek Türkiye’de yaşamakta olan azınlıkların hikayelerini anlatabilmek için kaleme alındı. The language spoken by Sephardic Jews, who had to take refuge in the Ottoman Empire after they were expelled from the Iberian Peninsula in 1492, is Ladino. This language, which has a great historical importance, has been forgotten in the Republic of Turkey since the 1960s. Since the Jewish community lived in their own shell until the Tanzimat-Islahat period, they managed to preserve the 15th century Spanish. However, due to the necessity of establishing better relations with the Muslim Turkish community, the Ladino language began to become Turkic and difficult to protect. Even though the descendants of the Sephardic people who migrated to Istanbul from Spain are still struggling to preserve the Ladino language, this struggle was not enough, and considering this inadequacy, this article was written in order to tell the stories of minorities living in Turkey by examining many newspaper articles and articles. receipt.