Geleneksel İznik çinisinin yeniden keşfi ve ardındaki gizem

Türkiye‟nin önemli bir sanat ürünü olan İznik Geleneksel Çinisi 17. yüzyılda, Osmanlı Döneminde, yapımının son bulmasının ardından 1985 yılında yeniden ortaya çıkmıştır. Bu araştırma yazısında; İznik Çinisinin ilk kullanımları ve görüldüğü yerlerden, Osmanlı Döneminde son bulmasından, 20. yüzyılda yeniden yapımına başlanmasının arkasındaki Mehmet Gürsoy, Faik Kırımlı, Sıtkı Olçar, Eşref Eroğlu gibi sanatçılardan, İznik Çinisinin dönemsel değerinden, bu yeniden keşfin İznik halkı üzerindeki ticari, ekonomik ve kültürel etkisinden ve son olarak İznik Çinisinin siyasette ve sanat camiasındaki yerinden bahsedilmiştir. Bu araştırma yazısı; Cumhuriyet gazetesi arşivinden alınan haberlerden, üniversitelerin ve İznik Çini Vakfı‟nın araştırma raporlarından yararlanılarak hazırlanmıştır.

Traditional Iznik tiles, which are an important art product of the Turkish art scene, re-emerged in 1985 after production ended in the 17th century, in the Ottoman Period. This research article will study the first era of Iznik tiles and where they can be seen; the end of production during the Ottoman Period; the beginning of its reemergence in the 20th century with artists such as Mehmet Gürsoy, Faik Kırımlı, Sıtkı Olçar, Eşref Eroğlu, and its importance in that period; the cultural, commercial and economic impact of this revival on İznik society; and finally, the significance of Iznik tiles in politics and art. This research article was prepared by using the archive of Cumhuriyet newspaper and research records of universities and The Iznik Tiles Foundation.