Türkiye’de çinicilik: İsmail Yiğit ve atölyesi Marmara Çini

Abstract

Çinicilik tarih boyunca birçok medeniyette görülen ve günümüze kadar hayatta kalmayı başaran köklü bir sanat dalıdır. Çini; killi toprağın şekillendirilmesi, fırınlanması ve sonrasında renklendirilmesi ile yapılır. Renklendirilirken işlenen motifler bulunduğu dönemin, bölgenin ve kültürün değerlerini yansıtır. Çininin günlük hayatta çanak çömlekten mimari eserlerin süslemelerine kadar uzanan geniş bir kullanım yelpazesi vardır. Çinicilik günümüzde ise sanayileşme ve modernleşme ile beraber olumlu ve olumsuz değişimlere uğramıştır. Bu araştırmada çini sanatçısı İsmail Yiğit’in sanatından ve görüşlerinden yararlanarak çiniciliğin sanayileşme ve modernleşme etkisiyle değişiminden ve Türkiye’ye olan kültürel ve ekonomik katkılarından bahsedilmektedir.

Tile-making is a deep-rooted art form that has been seen in many civilizations throughout history and has survived until today. A tile is made by shaping clay soil, baking it, and coloring it. While coloring, the motifs reflect the values of the period, the region, and the culture in which it is made. Tile has a wide range of uses in daily life, from pottery to decoration of architectural works. Today, tile-making has undergone positive and negative changes with industrialization and modernization. This research examines the change in tile art under the influence of industrialization and modernization and its impact on the Turkish economy and culture. The art and comments of tile artist İsmail Yiğit on the subject are also utilized for the examination.