From brew to bond: exploring the socio-cultural dynamics of Türkiye’s tea gardens

Abstract

After the dissolution of the Ottoman Empire in the early 1920s, the tea drinking culture gradually took over the coffee drinking culture in Türkiye. The increasing popularity of tea gave rise to the concept of tea gardens: relaxing outdoor settings with scenic views that are visited by both men and women to exchange everyday gossip and have casual conversation over a cup of çay. This paper investigates the socio-cultural dynamics of Türkiye's tea gardens, analyzing their evolution from mere tea-drinking spots to significant social hubs, and exploring the multi-factor roles they play in promoting collectivism and social identity within Turkish culture. This research paper also briefly compares the two social spaces essential to Türkiye’s culture: coffeehouses and tea gardens. Additionally, it describes how tea gardens evolved within themselves as a concept and had an effect on the social life and the culture in Türkiye. Osmanlı’nın 1920’lerin başında bölünmesiyle birlikte çay içme kültürü kahve içme kültürünün yerini aldı. Çay içme kültürünün günbegün itibarını yükseltmesiyle çay bahçesi konsepti de ortaya çıktı. Çay bahçesi erkeklerin ve kadınların açık bir alanda birlikte çay içip günlük konulardan sohbet ettikleri bir alan haline geldi. Bu makale, çay bahçelerinin sosyokültürel dinamiklerini ve çay bahçelerinin sıradan bir çay içme yerinden önemli bir sosyal alana dönüşmesini analiz etmektedir. Ayrıca Türk kültürü içinde kolektivizmi ve sosyal kimliği teşvik etmede oynadıkları çok faktörlü rolleri araştırmaktadır. Özetle bu yazı, Türk kültüründe önemli yere sahip iki sosyal alan olan kahvehane ve çaybahçelerini karşılaştırmıştır. Özellikle çay bahçelerinin konsept olarak kendi içinde nasıl geliştiğini ve Türkiye'deki sosyal hayata ve kültüre nasıl etki ettiğini anlatmaktadır.