İkinci Dünya Savaşı'nda kutsal emanetlerin Niğde’ye getirilmesi

Abstract

Kutsal Emanetler, Hz. Muhammed’in ve İslamiyet’e katkısı olan önemli şahsiyetlerin eşyalarından oluşmaktadır. Bu emanetler Osmanlı Devleti zamanında Yavuz Sultan Selim ve Kanuni Sultan Süleyman tarafından İstanbul’a getirildi ve çok özenli bir biçimde korundu. Türkiye Cumhuriyeti döneminde de özenle korunan bu emanetler, 1939 yılında İkinci Dünya Savaşı’nın başlamasının ardından, dönemin cumhurbaşkanı İsmet İnönü’nün talimatıyla Anadolu’nun en güvenli yerlerinden olan Niğde’ye gönderildi. Niğde’de bir süre kalan Kutsal Emanetler, savaşın bitmesinin ardından 1947 ve 1949 yılları arasında İstanbul’a geri gönderildi. Kutsal Emanetlerin Niğde’ye gönderilmesi ve İstanbul’a geri gönderilmesi işlemi son derece gizli tutuldu. Bu gizliliğin sonucunda, günümüzde ve geçmiş yıllarda bu emanetlerin saklanması hakkında birçok tartışma yapıldı. Bu tartışmaların en önemlilerinden birisi ise Kutsal Emanetler’in camilerde saklanıp saklanmadığı üzerinedir.

Sacred relics constitutes the personal belongings of Muhammad and other important people who have a crucial contribution to Islam. These relics were brought by Sultan Selim and Suleyman the Magnificent in the era of Ottoman Empire and protected very carefully. The relics that were protected thoroughly also in the era of Republic of Turkey, were taken to Niğde which is considered to be the one of the safest places in Anatolia by the order of President İsmet İnönü in 1939, after World War Two began. Sacred relics were kept in Niğde for a while and sended back to İstanbul between 1947 and 1949. These two operations were highly secret missions. As a result of the confidentiality of these missions, there are a lot of arguments about this issue in the past and present. The most significant argument of this issue is whether or not Sacred Relics were held in mosques.