Üniversite mezunu ilk başpehlivan: Recep Kılıç ve 1980 sonrası türk güreşine genel bir bakış

Abstract

1980 sonrası dönem, Türk güreşinin hem geleneksel mirasını koruma hem de modern spor anlayışına uyum sağlama çabalarının ön plana çıktığı önemli bir dönüşüm sürecine sahne olmuştur. Türk toplumunun kültürel kimliğini yansıtan bu köklü spor dalı, bireysel dayanıklılık ve toplumsal dayanışmayı temsil eden bir gelenek olarak tarih boyunca varlığını sürdürmüştür. Bu çalışma, özellikle üniversite mezunu ilk başpehlivan olarak tarihe geçen Recep Kılıç‟ın Türk güreşine yaptığı katkıları ve 1980-2000 yılları arasında güreşin geçirdiği değişim sürecini ele almaktadır. Recep Kılıç, geleneksel yağlı güreşi modern antrenman teknikleri ve bilimsel yaklaşımlarla birleştirerek ulusal ve uluslararası düzeyde Türk güreşinin yeniden yapılanmasında öncü bir rol üstlenmiştir. Kılıç‟ın hem sporcu kimliği hem de akademik çalışmaları, Türk güreşinin modernleşmesine ivme kazandırırken, bu süreçte genç sporcular için bir model oluşturmuştur. Bu dönemde güreşçilerin karşılaştığı sosyo ekonomik zorluklar, sporun kurumsallaşma süreci ve Türk güreşinin uluslararası başarıları detaylı olarak incelenmiştir. Ayrıca, Türk güreşinin geleneksel yapısının korunarak modern spor anlayışına nasıl entegre edildiği, bilimsel antrenman yöntemlerinin yaygınlaşması ve Olimpiyatlar gibi büyük organizasyonlardaki başarılar vurgulanmıştır. Çalışma, Türk güreşinin tarihsel, sosyolojik ve sportif boyutlarını kapsamlı bir şekilde ele alarak, Recep Kılıç gibi figürlerin katkılarıyla şekillenen bu sürecin, Türk güreşinin gelecekteki potansiyel gelişim alanlarına ışık tuttuğunu ortaya koymaktadır

The period after 1980 witnessed an important transformation process in which Turkish wrestling attracted attention with its efforts to preserve its traditional heritage and adapt to the modern understanding of sports. Wrestling, as one of the deep-rooted cultural values of Turkish society, is a sport that represents both individual physical endurance and social solidarity. In this context, pioneering figures such as Recep Kılıç combined traditional oil wrestling with modern training methods and scientific approaches, making significant contributions to the development of the sport and its international recognition. Kılıç, who holds the title of the first university graduate to be a chief wrestler, has become a symbolic figure in the modernization process of Turkish wrestling, not only with his athletic career but also with his academic and administrative work.The research examines the development of Turkish wrestling between 1980 and 2000 in a comprehensive manner, focusing on Recep Kılıç's wrestling career and academic studies. During this period, Turkish wrestling achieved significant success not only at the national level but also in the international arena and proved its power with the medals won in the Olympics and other major organizations. In addition, the effects of socio-economic conditions on the lives of wrestlers, the difficulties in the institutionalization process of the sport, and how traditional oil wrestling was integrated with the modern understanding of sports were also examined in detail in this study. Recep Kılıç's contributions have a special place in Turkish sports history, not only with their individual legs but also in terms of the institutionalization of wrestling and increasing its international competitiveness. By addressing the historical, sociological, and sportive aspects of this transformation, the study offers an important perspective for understanding the future potential of Turkish wrestling.