Türki̇ye’de bi̇r nükleer fi̇zi̇kçi̇: Gürcan Yülek

Abstract

Prof. Dr. Gürcan Yülek, Ankara'da doğup büyümüş ve fizik alanında kariyer yapmış önemli bir bilim insanıdır. Çocukluğundan itibaren entelektüel bir çevrede yetişmiş, eğitim hayatına olan ilgisiyle kısa sürede akademik başarılar elde etmiştir. Ankara Üniversitesi’nde başladığı lisans eğitimini başarıyla tamamlamış, sonrasında ODTÜ ve İstanbul Üniversitesi gibi kurumlarda akademik faaliyetlerde bulunmuştur. Yülek, özellikle radyasyon fiziği ve nükleer güvenlik alanlarında Türkiye’de öncü çalışmalar yapmıştır. Türkiye Atom Enerjisi Kurumu’nda (TAEK) görev alarak çeşitli teknik laboratuvarlar kurmuş, yönetmeliklerin oluşmasında aktif rol oynamıştır. 1986 Çernobil kazası sonrası dönemde kriz yönetiminde etkili bir figür olmuş, kamuoyunu bilimsel verilerle aydınlatmaya çalışmıştır. Uluslararası birçok organizasyonda Türkiye’yi temsil eden Yülek, hem bilimsel çalışmaları hem de yazdığı kitaplarla akademiye ve topluma kalıcı katkılar sunmuştur. Emeklilik sonrasında da bilgi ve deneyimlerini çeşitli alanlara taşıyarak üretkenliğini sürdürmüştür. Prof. Dr. Gürcan Yülek, a prominent Turkish physicist, played a pivotal role in shaping Turkey’s nuclear energy policy and public understanding of radiation safety. His academic journey began in Ankara, where he cultivated a strong foundation in the physical sciences, eventually earning his degree from Ankara University and continuing advanced studies at Middle East Technical University and Istanbul University. Throughout his career, Yülek made significant contributions to radiation physics, notably through his work at the Turkish Atomic Energy Authority (TAEK), where he established key dosimetry laboratories and developed radiation protection standards. Following the 1986 Chernobyl disaster, he was instrumental in assessing and communicating radiation risks, emphasizing the importance of evidence-based public communication. Yülek also represented Turkey in major international institutions such as the IAEA and OECD, strengthening global collaborations. His scholarly output includes influential publications and textbooks that bridged academic knowledge with public engagement. Even after retirement, he continued contributing through consultancy, translation of nuclear safety standards, and public education, leaving behind a lasting legacy in both science and civic service.