Beraber gitmek ya da geride kalmak: Almanya işçi göçünde Keskin ve Karaca ailelerinin hikâyesi

Abstract

Bu makalede, 1960'lı yıllarda Türkiye'den Almanya'ya gerçekleşen işçi göçü üzerine odaklanılmış ve bu göçün aile üzerindeki etkileri incelenmiştir. O yıllarda Almanya’nın duyduğu iş gücü ihtiyacı Türkiye’deki işsizlik sorunu ile birleşince başlayan ve mübadele antlaşması ile resmileşen bu göç hareketi göç eden aileleri çeşitli şekillerde etkilemiştir. Göç eden işçilerden bazıları ailesini yanında götürürken bazıları da ailesini geride bırakmıştır. Bu makalede incelenen Karaca ailesi beraber giden tarafın bir örneğidir ve Keskin ailesi de geride kalan ailenin bir örneğidir. Aile bireyleriyle yapılan röportajlar sonucu iki ailenin de göç öyküleri makalede anlatılmış ve karşılaştırılmıştır.

This paper looks at the migration from Turkey to Germany in the 1960’s and its effects on family relations. When Germany's need for workers and Turkey’s need for lowering unemployment combined, the resulting treaty which ratified the migration had many effects on migrating families. Some of the workers who migrated left their families behind whilst others brought them along. In this paper we look at two such families. The Karaca Family is an example of those who brought their family along whilst the Keskin family is an example to those who left their family behind. With the help of the interviews this paper tells the stories of both families.