Türk kültüründe yay ve ok sanatı

Abstract

Türkler savaşçı bir millet olarak kurdukları her medeniyette askeriyeye önem vermiş, bununla birlikte savaş araçlarına ve malzemelerine, nitekim ok ve yaya gereken kıymeti göstermiştir. İskitler’den Hunlar’a, Selçuklu’dan Osmanlı’ya birçok Türk Devleti okçuluğun ve yay yapımının üstüne eğilmiş; savaşlarda, beslenmek için avcılıkta ve düğün, şölen gibi eğlencelerde ok ve yay kullanımından geri kalmamışlardır. Böylesi bir değer Türk kültürüne de girmiş, gelenekler arasında yerini almıştır. Zamanla unutulmaya başlayan ok ve yay sanatı, günümüzde bazı kuruluşlar tarafından canlı tutulmaya çalışılmıştır, bunlardan biri de Türkpusat Müzesi’dir.

As a warrior nation, the Turks gave importance to the military in every civilization they established, and also showed the necessary importance to war tools and materials, such as bows and arrows. Many Turkish states, from the Scythians to the Huns, from the Seljuks to the Ottomans, focused on archery and bow making; They did not hesitate to use bows and arrows in wars, hunting for food, and entertainment such as weddings and feasts. Such a value has also entered Turkish culture and taken its place among traditions. The art of bow and arrow, which later began to be forgotten in time, has been tried to be kept alive by some organizations today, one of which is the Türkpusat Museum.