Geçmişten günümüze 14 mayıs evleri

Abstract

Ankara büyük bir şehir olma yolunda çeşitli merhalelerden geçmiştir. Kimi merhaleler şehre özgü bir görünüm katarken kimileri ise apartmanlaşma ve gecekondulaşma ile şehrin kendine özgü kimliğinden uzaklaşmıştır. Cumhuriyet sonrası Jansen ve Lörcher planlarıyla yeni Cumhuriyet için şekillenen ve gelişen Ankara’ya Demokrat Parti döneminin hediyesi kendine özgü tarzıyla döneme izini bırakan 14 Mayıs Evleri olmuştur. Bu araştırmada 14 Mayıs Evleri’nin inşa sürecine kadar geçen Ankara’nın modernleşme sürecini kısaca tarif edilerek dönemin Ankara’sının daha iyi anlaşılması amaçlanmıştır. Modernleşme sürecinin akabinde ise 14 Mayıs Evlerine ev sahipliği yapan Kavaklıdere Semti’nin kısa bir öyküsü yer verilerek araştırmanın esas konusu olan 14 Mayıs Evleri'nin sırasıyla yapılış süreci, özellikleri, modern Ankara mimarisine etkisi, bulunduğu bölgeye etkileri ve son olarak ise Kavaklıdere’nin ve 14 Mayıs Evleri’nin günümüzdeki durumları ele alındı. Bölgenin aktif esnafıyla ve 14 Mayıs Evleri ile ilgili önceden araştırma yapmış akademisyen ile yapılan röportajlar ise birinci elden konunun ele alınmasında katkı sağlamıştır.

Ankara passed through different stages to reach modern days’ appearance. While some stages provided Ankara with a unique appearance, others removed this unique appearance by building monotonous apartments and shanty houses. After the declaration of the Republic, Ankara faced Lörcher and Jansen’s plans which shaped Ankara until the 1950's when the 14 Mayıs Houses started to be built. In this article, the process of modernization of Ankara with urban plans are glanced at in order to depict a picture of Ankara during that period. After the process of modernization, the story of Kavaklıdere district hosting these houses is given. The main topic of this article 14 Mayıs Houses is explained with respectively these topics: the process of construction of houses, their features, their effects on modern Ankara architecture, their social and economic impacts on the district in which they exist and the last situations of these houses and Kavaklıdere. This research is strengthened with interviews made with an active owner of a small cafe and an academic who made another research on 14 Mayıs houses.