Paris’te Türkiye havası: Paris ekolündeki Türk sanatçıların çağdaş sanata etkisi

Abstract

Bu makalede 1945-1968 arasındaki dönemde yaşanan, İkinci Dünya Savaşı sonrası, yeni akımların yarattığı Yeni Paris Ekolü’ndeki etkileşimler ve dünya genelinde sanat üzerinde bıraktığı etkilerden bahsedilmiştir. Paris’deki sanat dünyasına katılmak için giden birçok Türk sanatçıdan beşine odaklanılmıştır: Abidin Dino, Fikret Mualla, Tiraje Dikmen, Avni Arbaş ve Fahrelnissa Zeid. Türkiye’deki sanatın da bu ekolden etkilenmesinde büyük rol oynadığı ve bu süreçte bıraktıkları izlerin hatırlanması gereken sanatçılar olduğundan bu beş sanatçı seçilmiştir. Bu dönemde Paris'te faaliyet gösteren sanatçılarımız kendi sanatsal anlayışlarını geliştirirken bir yandan da Paris Ekolü içindeki etkileşimleri anlatılmıştır. Bu beş sanatçının bir araya gelme serüvenleri ve Paris’deki yaşantılarının detayları işlenmiştir. Paris’de birlikte geçirdikleri vakitlerle birlikte birbirlerinin sanatına etkileri konu alınmıştır. Paris Ekolü’nden sonraki yaşantıları ve hayatlarıyla birlikte, Paris Ekolü sonrası Dünya Sanatı ve Türkiye’nin sanat anlayışında yarattıkları büyük değişimlerden bahsedilmiştir. Eğer bu sanatçılar olmasaydı Türkiye Paris Ekolü’nün etkilerinden uzak kalacaktı. Bu yüzden Türkiye’deki sanat anlayışını hızlı bir değişime sürükleyen bu değerli sanatçıların hayatı işlenmiştir. This article discusses the interactions in the New Paris Ecosystem, created by new currents after World War II, from 1945 to 1968, and its impact on art around the world. Of the many Turkish artists who went to join the art world in Paris, we focus on five: Abidin Dino, Fikret Mualla, Tiraje Dikmen, Avni Arbaş and Fahrelnissa Zeid. These five artists have been chosen because they are artists who have played a major role in the influence of art in Turkey, and the traces they have left in the process must be remembered. During this period, our artists in Paris were developing their own artistic understanding and, on the one hand, their interactions within the Paris Ecole. The details of the five artists' reunion ceremonies and their lives in Paris have been processed. Their influence on each other's art has been discussed along with their time together in Paris. Along with the post-Paris Ecole experiences and lives, we talk about the great changes that Turkey has created in its post-Parisian Ecole understanding of World Art and art. If it weren't for these artists, Turkey would have stayed away from the impact of the Paris Ecole. That is why the lives of these valuable artists, who have driven Turkey's understanding of art into rapid change, have been shaped.