Akhisar ve çevresinde tütüncülükten zeytinciliğe geçişin tarihi

Abstract

Tütün, 20. yüzyılda Türkiye’nin önemli ihraç ürünlerinden biridir. Bu zaman diliminde tütüncülüğün merkezi olarak varsayılan Akhisar’da tütün tarımının hikâyesi Türkiye Yunanistan nüfus mübadelesi ile başlamakta ve 20. yüzyılın sonlarında gelen tekel yasaları ile sona ermektedir. Bu araştırmada tütüncülüğün Akhisar ve çevresinde yaygınlaşması, daha sonra da azalarak yerini zeytinciliğe bırakması işlenmiştir. Tütüncülüğün Akhisar’da izlediği eğilim araştırılırken Selanik’ten Akhisar’a göç etmiş ve ailesiyle burada tütüncülükle uğraşmış Mustafa Gülümser ile röportaj yapılmıştır. Bu röportaj ve yardımcı kaynaklar sayesinde Akhisar’da tütüncülüğün öyküsü bu araştırmada ortaya konulmuştur. Tobacco was a major export in Turkey during the 20th century. The city of Akhisar played a central role in tobacco agriculture in this time interval. Tobacco agriculture in Akhisar first began with the population exchange between Greece and Turkey, and ended with the Tekel regulations implemented in the late 20th century. In this research, the spread of tobacco agriculture as a means of living in Akhisar and its gradual shift to olive cultivation is analyzed. While examining the trend of tobacco production in Akhisar, an interview was conducted with Mustafa Gülümser, an immigrant from Selanik to Akhisar who farmed tobacco with his family. With this interview and additional resources, the story of tobacco agriculture in Akhisar is handled in this research paper.