Doğrudan yabancı sermaye'nin hizmet sektörüne kayışı ve dış kaynak kullanımı

Abstract

Doğrudan Yabancı Sermaye'nin yapısı özellikle son yıllarda giderek hizmet sektörüne kaymaktadır. Son on yılda bilgi, iletişim ve üretim teknolojisindeki gelişmeler giderek daha fazla hizmetin bir yerde üretilip farklı bir yerde tüketilmesini mümkün kılmıştır. Lokasyon kavramının bu şekilde ortadan kalkmasının başlıca sonucu, hizmetlerin şirketlerin kendi ülkelerinden uzakta (offshore) ve uluslararası bir ölçekte üretilebilmesi olmuştur. Offshoring iki şekilde gerçekleşebilir: işin, şirketin başka bir ülkedeki kolu tarafından yapılması veya işin, başka bir ülkede başka bir şirket tarafından yapılması. Offshoring, üretim aktivitesindeki küresel kayışın son evresini temsil etmekte ve özellikle hizmet üretiminde yeni ve uluslararası bir işgücü dağılımı yaratmaktadır. Offshoring kavramı, detaylı incelenmesi gereken bir çok yeni motivasyon, yeni fırsat ama aynı zamanda yeni sorunu da beraberinde getirmiştir.

The structure ofFDI has shifted towards services. In the past decade, advances in information, manufacturing and communication technologies have made it possible for more and more of these services to be produced in one location and consumed elsewhere. The implication of this "tradability revolution" is that the production of entire service products can be distributed internationally in locations offshore from firms1 home countries. Offshoring of services can be done in two ways: internally, through the establishment of foreign affiliates or by outsourcing a service to a third-party service provider. Offshoring represents the cutting edge of the global shift in production activity, giving rise to a new international division of labor in the production of services. Motivations, opportunities and concerns related to offshoring are discussed.