Browsing by Subject "Seneca"

Now showing 1 - 2 of 2

Open Access
Antikitenin öğrettikleri: Yeni Çağ Avrupa düşüncesinde yeni Stoacılık
(İlmi Etüdler Derneği, 2011) Özdemir, M. B.; Durgun, Fatih
Aşağıda da tartışılacağı gibi, özellikle Rönesans ve Reformasyon dönemlerinden itibaren stoacı felsefenin dönemin olumsuzluklarına antik mirasın diğer birçok öğesinden daha iyi çözüm önerdiğine inanılmıştır. Çoğunlukla bu felsefeyle özdeşleştirilen isimlere atıfta bulunularak oluşturulan söylemler, hem düşünsel tartışmalara hem de daha somut siyasi ve düşünsel programlara yön vermiştir. Bu yazıda da esasen, yeni stoacılık olarak tanımlanan düşünsel faaliyetin Yeni Çağ Avrupa tarihinde, sosyal, ekonomik, dinsel ve politik yıkımlar neticesinde ortaya çıkmaya başlayan merkezî devlet yönetimleri bünyesindeki yeri tartışılacaktır. Genel olarak bu merkezî yapılanmaların, bir antik çağ mirasının, o dönem merkezî oluşumlarının içerisinde ne kadar da önemli olduğunu göstermek amaçlanmaktadır.
Open Access
Re-thinking twelfth-century virtue ethics: the contribution of Heloise
(Taylor & Francis, 2013-07-25) Berges, S.
Twelfth-century ethics is commonly thought of as following a stoic influence rather than an Aristotelian one. It is also assumed that these two schools are widely different, in particular with regards to the social aspect of the virtuous life. In this paper I argue that this picture is misleading and that Heloise of Argenteuil recognized that stoic ethics did not entail isolation but could be played out in a social context. I argue that her philosophical contribution does not end there, but that she departs from both the stoics and her teacher, Abelard, in her defence of the ideal of moderation. By insisting that virtue must strike a mean between two extremes, she shows that Aristotelian virtue ethics were present in the intellectual life of the twelfth century.