Browsing by Author "Vatansever, Saniye"

Now showing 1 - 3 of 3

Open Access
Kant’ın intihar üzerine görüşlerinin stoacı temelleri
(Anadolu İlahiyat Akademisi, 2023-03-28) Vatansever, Saniye
İntiharın ahlaka uygun ve hatta kimi zaman ahlaken iyi olduğunu kabul eden Stoacı anlayışa zıt olarak Kant intiharın hiçbir durumda ahlaka uygun olamayacağını savunur. Bu çalışmada Kant’ın intihar üzerine görüşleri derlenerek, ilk bakışta birbirine zıt görünse de Kant’ın intihar konusundaki tutumunun Stoacı temelleri olduğu gösterilecektir. Kant’ın intihar ile ilgili görüşlerinin gerekçelerinin doğru bir şekilde anlaşılabilmesi için öncelikle onun ödev ahlakına dair genel bir açıklama yapılacak, böylece ahlak teorisinden doğan yaşama ödevinin temelleri ve bu ödevin intihar ile ilgili sonuçları ortaya konacaktır. Bilindiği gibi, Kant’a göre tek bir evrensel ve zorunlu ahlak yasası olduğu halde bu yasanın üç farklı formülasyonu mevcuttur. Kant insan doğasının özelliklerini aklın a priori buyruğu olan ahlak yasasının üç formülasyonunda bize adım adım açıklar. İlk formülasyonda insanın doğanın bir parçası olması yani onun bir doğa varlığı olduğu vurgulanır. İkinci formülasyonda insanın doğanın bir parçası olduğu denli akıl varlığı olduğu ve bu sebeple de aklını kullanarak hareket edebilme kapasitesi sebebiyle haysiyet ve saygıyı hak ettiği ortaya konur. Üçüncü ve son formülasyonda da insanın sadece aklın kurallarına uyan bir varlık olmayıp aynı zamanda kural koyucu bir yönü olduğu ve bu bakımdan da kendi koyduğu kurallara tâbi olması bakımından kendi kurduğu amaçlar krallığının hem üyesi hem de yöneticisi olduğu ortaya konur. Bu çalışma ile, Kant’ın ahlak yasasının üç formülasyonunun bize Stoa felsefesinde olduğu gibi, kendi doğamızın farklı yönlerini tanımamızı ve ona göre hareket etmemizi buyurduğu savunulacaktır. Böylece Kant’ın ahlak felsefesinin temelinde yatan Stoacı anlayışa dikkat çekilerek gerek Kant’ın ahlak anlayışına gerekse intihar ile ilgili görüşlerine dair özgün bir yorum ortaya konulacaktır.
Open Access
Kant’s coherent theory of the highest good
(Springer, 2021) Vatansever, Saniye
In the second Critique, Kant argues that for the highest good to be possible we need to postulate the existence of God and the immortality of the soul in a future world. In his other writings, however, he suggests that the highest good is attainable through mere human agency in this world. Based on the apparent incoherence between these texts, Andrews Reath, among others, argues that Kant’s texts reveal two competing conceptions of the highest good, namely a secular and a theological conception. In this paper, I argue that Kant has a coherent conception of the highest good which applies to two different domains, namely the domain of the individual humans and the domain of the human species.
Open Access
Kant’s response to hume in the second analogy: a critique of gerd Buchdahl’s andmichael friedman’s accounts
(University of Chicago Press, 2018) Vatansever, Saniye
This article presents a critical analysis of two influential readings of Kant’s Second Analogy, namely, Gerd Buchdahl’s “modest reading” and Michael Friedman’s “strong reading.” After pointing out the textual and philosophical problems with each, I advance an alternative reading of the Second Analogy argument. On my reading, the Second Analogy argument proves the existence of necessary and strictly universal causal laws. This, however, does not guarantee that Kant has a solution for the problem of induction. After I explain why the empirical lawfulness of nature does not guarantee the empirical uniformity of nature, I examine the modal status of empirical laws in Kant and argue contra Buchdahl and Friedman that empirical laws express two different kinds of necessity that are not reducible to each other.