The purpose of this paper is to discuss Jerome David Salinger’s short story "Franny" from an Eriksonian point of view. Erik Erikson, still a major figure in the study of personality development, pays substantial importance to adolescence since it is the main period of identity formation, which some adolescent find difficult to go through. Adolescents that cannot develop fidelity to their society end up having either fanaticism or repudiation as it has been illustrated thorough Salinger’s main characters in “Franny”. Contrary to the general perception of Salinger critics, Franny is not an adolescent to look up to when approached with Erikson’s theories on adolescence and identity formation.

Bu makalenin amacı Jerome David Salinger’ın "Franny" adlı öyküsünün Eriksoncu bir bakış açısıyla incelenmesidir. Kimlik gelişimi konusunda önemini hala koruyan Erik Erikson’a göre, pek çok gencin sorunlu bir dönem olarak yaşadığı ergenlik dönemi, bireyin kimlik gelişiminin çoğunu içerdiği için özel bir öneme sahiptir. Salinger’in “Franny” öyküsündeki ana karakterlerde de görüldüğü gibi, bu döndemde topluma bağlılık geliştiremeyen bireyler ya fanatizme ya da reddedişe kaptırırlar kendilerini. Salinger eleştirmenlerinin genel kanısının aksine, Erikson’un ergenlik ve kimlik geliştirme kuramlarıyla bakıldığında, Franny hiç de imrenilecek bir genç değildir.