Ceza muhakemesi alanında koruma tebirleri, bireylerin yaşamlarına yönelik ciddi müdahaleler oluşturmaktadır. Bu tedbirler arasında tutuklama tedbiri, şüpheli ya da sanığın özgürlüğüne yönelir ve en ağır olanıdır. Tutuklama cezalandırma değildir. Bu tedbirin sadece kanunlara uygun olarak uygulanması bir zorunluluktur. Bir koruma tedbiri olarak tutuklamaya ilişkin güncel sorunlar kimi zaman kanuni düzenlemelerden, kimi zaman da uygulamadan kaynaklanmaktadır. Anayasa’nın tutuklama nedenlerinin öngörüldüğü 19. maddesinin doğrudan uygulanabilir niteliği, Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 100. maddesinden kaynaklandığı düşünülen sorunların çözülmesine hizmet edecektir.

Protective measures in criminal procedure represent a major intervention in individuals lives. Among those, arrest is the most coercive protective measure in terms of infringing suspect’s individual liberty. Arrest is not a punishment. This measure should only be applied in accordance with laws. Actual problems concerning arrest as a criminal procedure protective measure arise from both, the present legislation and it’s application by the courts and judges. Direct applicability of Article 19 of the Turkish Constitution would prevent problems arising from the Law of Criminal Procedure’s controversial but not unconstitutional provisions.