Saleem, Umayma BinteMukhtarov, NijatNasibli, NazimYusifli, RoyaGarayeva, Nuriya2025-02-052025-02-052025https://hdl.handle.net/11693/116133Ankara : İhsan Doğramacı Bilkent Üniversitesi İktisadi, İdari ve Sosyal Bilimler Fakültesi, Tarih Bölümü, 2025.This work is a student project of the Department of History, Faculty of Economics, Administrative and Social Sciences, İhsan Doğramacı Bilkent University.The History of Turkey course (HIST209) is a requirement for all Bilkent undergraduates. It is designed to encourage students to work in groups on projects concerning any topic of their choice that relates to the history of Turkey. It is designed as an interactive course with an emphasis on research and the objective of investigating events, chronologically short historical periods, as well as historic representations. Students from all departments prepare and present final projects for examination by a committee, with 10 projects chosen to receive awards.Includes bibliographical references (pages 14-16).This article outlines the history of vaccination in Turkey—from the initial use of variolation in the Ottoman Empire to the mass public health applications during the Republic, and now, the privatization of vaccine supply. One can consider the first use of vaccination in Ottoman hands as a state initiative that was supported from the very institutional level: the Vaccine Production Institute (1892), and the Constantinople Imperial Bacteriology Institute (1893). The Turkish government continued this emphasis when it established the Hifzissihha in 1928, an organization dedicated to providing widespread vaccinations with the goal of catching up to European standards in preventing infectious diseases. However, starting in the 1980s, neoliberal economic policies and international financial organizations forced the government to step back from its leading role in healthcare and eventually privatized vaccine development and distribution. The paper discusses the political, social, and economic factors that brought such changes in policies and the negative effects on public trust. The paper is a call for revision of current health policies to achieve sustainable vaccination strategies in Turkey.Bu makale, Türkiye'de aşılamanın tarihini ana hatlarıyla açıklamaktadır: Osmanlı İmparatorluğu'nda variolasyonun ilk kullanımından Cumhuriyet dönemindeki kitlesel halk sağlığı uygulamalarına ve yeni dönemde aşı tedarikinin özelleştirilmesine kadar. Osmanlı'da aşılamanın ilk kullanımı, kurumsal düzeyde desteklenen bir devlet girişimi olarak düşünülebilir: Aşı Üretim Enstitüsü (1892) ve Bakteriyolojihane-i Şahane (1893). Türk hükümeti, bulaşıcı hastalıkları önlemede Avrupa standartlarını yakalama amacıyla yaygın aşılama sağlamaya adanmış bir kuruluş olan Hıfzıssıhha'yı 1928'de kurduğunda bu vurguyu sürdürdü. Ancak, 1980'lerden başlayarak, neoliberal ekonomik politikalar ve uluslararası finans kuruluşları hükümeti sağlık hizmetlerindeki lider rolünden geri adım atmaya zorladı ve sonunda aşı geliştirme ve dağıtımını özelleştirdi. Makale, politikalarda bu tür değişiklikleri getiren politik, sosyal ve ekonomik faktörleri ve kamu güveni üzerindeki olumsuz etkileri tartışmaktadır. Makale, Türkiye'de sürdürülebilir aşılama stratejileri elde etmek için mevcut sağlık politikalarının gözden geçirilmesi çağrısında bulunmaktadır.17 pages.EnglishCC BY-NC-ND (Attribution-NonCommercial-NoDerivs 4.0 International)https://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/VaccinationPoliticsDiseasesHealth policiesHealthcarePrivatizationPublic healthSiyasetHastalıklarSağlık politikalarıSağlıkÖzelleştirmeHalk sağlığıStudent ProjectSPB5122