Salt, Jeremy2020-11-272020-11-2720141303-5304http://hdl.handle.net/11693/54648This article focuses on the questions of insurgency and'military necessity' as a reason for moving the bulk of the Armenianpopulation from the eastern provinces of the Ottoman Empire in thesecond half of 1915. It looks at precedent and parallel cases of'relocations' in military history and follows the course of the war as itwas fought by the Ottoman government from late 1914, on the battle frontand behind the lines, until the Van uprising of April, 1915, precipitatedthe decision to 'relocate' the Armenian civilian population.Bu makale 1915’in ikinci yarısında Ermeni nüfusunun çoğunluğunun Osmanlı İmparatorluğu’nun doğu vilayetlerinden taşınmasına dayanak oluşturması açısından ayaklanma ve ‘askeri mecburiyet’ sorunlarını incelemektedir. Makale askeri tarihte emsal oluşturan ve paralellik taşıyan örnekleri irdelemekte ve hem cephede hem de cephe gerisinde Osmanlı hükümeti tarafından 1914’ün sonlarından 1915 Nisan ayında sivil Ermeni nüfusunun yer değiştirmesi kararının alınmasını hızlandıran Van ayaklanmasına kadar savaşın izlediği seyri incelemektedir.EnglishOttoman EmpireCommittee for union and progressRussiaBritainSarıkamışVanCaucasusSyriaArmeniansRelocationInsurgencyTeşkilat-ı MahsusaDruzhinyWartime trialsOsmanlı İmparatorluğuBirinci Dünya Savaşıİttihat ve TerakkiSavaş dönemi yargılamalarıThe Armenian 'relocation': the case for 'military necessity'Ermeni tehciri: ʻaskeri mecburiyetʼ gerekçesiArticle